Cas 12055-62-8 Holmiumoxide Ho2o3 Scintillatie kristallen lichtgeel poeder

Holmiumoxide is een anorganische verbinding met de chemische formule Ho2O3, samengesteld uit het zeldzame aardelement holmium en zuurstof. Samen met dysprosiumoxide is het een van de meest paramagnetische stoffen die bekend zijn. Holmiumoxide is een component van erbia-mineralen. In zijn natuurlijke staat co-existeert het typisch met driewaardige oxiden van andere lanthaniden en vereist het gespecialiseerde methoden voor scheiding. Holmiumoxide kan worden gebruikt om speciale gekleurde glazen te bereiden. Glazen en oplossingen die holmiumoxide bevatten, vertonen een reeks scherpe pieken in hun zichtbare absorptiespectra, waardoor ze traditioneel bruikbaar zijn als kalibratiestandaarden voor spectrofotometers.

1. Gebruikt bij de productie van nieuwe lichtbronnen zoals dysprosium-holmium lampen.
2. Gebruikt als additief voor het kweken van speciale scintillatiekristallen.
3. Kan worden gebruikt als kalibratiestandaard voor spectrofotometers.
4. Gebruikt om metallisch holmium of holmium-ijzerlegeringen te produceren, toegevoegd aan neodymium-ijzer-boor (NdFeB) magnetische materialen.

• Standaardverpakking: 50 kg/vat, 500 kg/pallet, ton-bags
• Monsterverpakking: 500 g/zak, 1 kg/fles

De belangrijkste productiemethode voor holmiumoxide is de oxalaatprecipitatiemethode, waarbij holmiumchloride of holmiumnitraatoplossing als grondstof wordt gebruikt. De pH wordt met oxaalzuur op 2 ingesteld, waarna met ammoniak wordt geprecipiteerd tot holmiumoxalaat. Na verhitting, veroudering, scheiding en wassen wordt het product bij 110°C gedroogd en tenslotte bij 900-1000°C gecalcineerd om holmiumoxide te verkrijgen.

Afhankelijk van de lichtomstandigheden vertoont holmiumoxide vrij aanzienlijke kleurveranderingen. Onder zonlicht lijkt het lichtgeel, terwijl het onder RGB-lichtbronnen een sterke oranjerode kleur vertoont, bijna niet te onderscheiden van erbiumoxide onder dezelfde omstandigheden, wat verband houdt met de scherpe fosforescentie-emissiebanden. Holmiumoxide heeft een band gap van maar liefst 5,3 eV, dus het zou theoretisch kleurloos moeten zijn. De gele kleur van holmiumoxide wordt veroorzaakt door een groot aantal roosterdefecten (zoals zuurstofvacatures) en interne conversie van Ho3+.