اکسید تلوریم (TeO₂): زیرلایه رشد تک کریستالی، اجزای الکترونیکی و پوشش‌های ضد خوردگی
دی‌اکسید تلوریم (TeO₂) یک ترکیب معدنی است که به صورت کریستال‌های سفید ظاهر می‌شود. ساختار چهاروجهی دارد، هنگام حرارت دیدن زرد می‌شود و یک مذاب زرد-قرمز تیره تشکیل می‌دهد. کمی در آب محلول است، در اسیدها/بازهای قوی حل می‌شود و نمک‌های کمپلکس تشکیل می‌دهد. در دماهای بالا تجزیه می‌شود و بخارات سمی آزاد می‌کند. محصول احتراق مضر: TeO₂.
سری محصولات
|
محصول |
کد محصول |
داده‌های ایمنی |
داده‌های فنی |
| اکسید تلوریم 99.99% | ET-Te-01 | Tellurium dioxide.pdf | Tellurium Dioxide TeO2 99.99.pdf |
| اکسید تلوریم 99.999% | ET-Te-02 | Tellurium Oxide TeO2 99.999.pdf |
| کلمه هشدار | ناموجود |
| عبارات خطر | ناموجود |
| کدهای خطر | ناموجود |
| عبارات احتیاطی | ناموجود |
| نقطه اشتعال | قابل اجرا نیست |
| کدهای ریسک | ناموجود |
| عبارات ایمنی | ناموجود |
| شماره RTECS | WY2675000 |
| اطلاعات حمل و نقل | NONH |
| WGK آلمان | 2 |
مشخصات بسته‌بندی
درباره دی‌اکسید تلوریم
دی‌اکسید تلوریم به طور طبیعی به عنوان کانی "تلوریت" با فرمول شیمیایی TeO₂ و وزن مولکولی 159.60 وجود دارد. کریستال‌های بی‌رنگ با نقطه ذوب 732.6 درجه سانتیگراد تشکیل می‌دهد و در دو پلی‌مورف وجود دارد: سیستم چهاروجهی (کریستال‌های شبیه هشت‌وجهی به دست آمده از محلول‌های اسید نیتریک) با چگالی نسبی 5.67 (15 درجه سانتیگراد) و سیستم ارتورومبیک (کریستال‌های سوزنی شکل به دست آمده با خنک کردن مذاب) با چگالی نسبی 5.91 (0 درجه سانتیگراد). به سختی در آب محلول است اما به راحتی در اسیدهای قوی غلیظ حل می‌شود و افزودنی‌ها و نمک‌ها را تشکیل می‌دهد و در محلول‌های قلیایی غلیظ برای تشکیل تلوریت‌ها حل می‌شود، در حالی که در آمونیاک نامحلول است. TeO₂ را می‌توان با سوزاندن تلوریم در اکسیژن یا با واکنش تلوریم با اسید نیتریک غلیظ سرد و به دنبال آن تبخیر محلول واکنش تولید کرد. روش تولید شامل واکنش پودر تلوریم عنصری با اسید نیتریک تا زمانی که پودر کاملاً واکنش نشان دهد و انتشار اکسید نیتروژن متوقف شود، سپس تبخیر و خنک کردن برای تبلور نیترات تلوریم پایه Te₂O₃(OH)NO₃ است که متعاقباً با حرارت دادن در دمای 400-430 درجه سانتیگراد تجزیه می‌شود تا محصول نهایی به دست آید.
درخواست خود را به طور مستقیم به ما بفرستید
