99,9% Tlenek berylu BeO Moderator neutronów w reaktorach, osłona w lotnictwie i kosmonautyce

Tlenek berylu (BeO): Moderator neutronów w reaktorach, osłony w lotnictwie, ceramika o wysokiej przewodności

Tlenek berylu to związek nieorganiczny o wzorze chemicznym BeO, posiadający właściwości amfoteryczne, które mogą reagować zarówno z kwasami, jak i mocnymi zasadami. Występuje jako biały proszek i jest stosowany głównie w ceramice z tlenku berylu do urządzeń próżniowych mikrofalowych dużej mocy i pakowania mikroelektronicznego ze względu na bardzo wysoką temperaturę topnienia i doskonałą przewodność cieplną.

Zastosowania

1. Przemysł jądrowy: Tlenek berylu ma wyższy przekrój czynny na rozpraszanie neutronów i współczynnik moderacji niż metaliczny beryl i grafit, a także większą gęstość niż beryl oraz doskonałą wytrzymałość w wysokich temperaturach i przewodność cieplną, co czyni go bardzo odpowiednim do produkcji reflektorów, moderatorów i matryc paliwowych w reaktorach. Może być również stosowany w reaktorach jądrowych dla statków i okrętów podwodnych.
2. Wojsko i lotnictwo: Wysoka pojemność cieplna i właściwości przenoszenia ciepła tlenku berylu sprawiają, że jest on powszechnie stosowany jako osłony pojazdów powrotnych rakiet i pocisków, dysze rakietowe lub materiały ogniotrwałe w nowej generacji samolotów naddźwiękowych. Jego dobra odporność na szok termiczny pozwala również na wytwarzanie z niego łopatek turbin gazowych.
3. Materiały ceramiczne: Wśród ceramiki tlenkowej ceramika z tlenku berylu ma najlepszą przewodność cieplną, najwyższą wartość ciepła właściwego, a także wysoką wytrzymałość, sztywność, temperaturę topnienia i stabilność wymiarową, co sprawia, że jest szeroko stosowana w przemyśle elektronicznym. Typowe zastosowania obejmują izolatory elektryczne, urządzenia półprzewodnikowe, podstawy tranzystorów i okna anten mikrofalowych.
4. Materiały ogniotrwałe: Tlenek berylu ma wysoką rezystancję jednostkową i silną odporność na redukcję węgla, co czyni go doskonałym materiałem ogniotrwałym, typowo stosowanym do produkcji ekranów reflektorów pieców indukcyjnych lub pieców z elementami grzejnymi z wolframu. Jego wysoka energia tworzenia i niskie ciśnienie parcjalne tlenu utrudniają redukcję, dzięki czemu nadaje się również do produkcji tygli używanych do ekstrakcji uranu.
5. Inne dziedziny: Tlenek berylu może być również stosowany do specjalnych powłok w celu poprawy stabilności termicznej i odporności na korozję materiałów. Na przykład dodanie tlenku berylu do szkła umożliwia transmisję promieni rentgenowskich do analizy strukturalnej i leczenia medycznego. Może również tworzyć odporne na wysokie temperatury związki berylu z cyrkonem, molibdenem lub innymi metalami ogniotrwałymi do materiałów antykorozyjnych zewnętrznych samolotów.

Serie produktów

Informacje dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa

Hasło ostrzegawcze	Niebezpieczeństwo
Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia	H301-H315-H317-H319-H330-H335-H350i-H372
Kody zagrożeń	T+
Zwroty wskazujące środki ostrożności	P201-P260-P280-P284-P301+P310-P305+P351+P338
Temperatura zapłonu	Nie dotyczy
Kody ryzyka	49-25-26-36/37/38-43-48/23
Zwroty dotyczące bezpieczeństwa	53-45
Numer RTECS	DS4025000
Informacje dotyczące transportu	UN 1566 6.1 / PGII
WGK Niemcy	3
Piktogramy GHS

Specyfikacje pakowania

• Standardowe opakowanie: 50 kg/bęben, 500 kg/paleta, worki tonowe
• Przykładowe opakowanie: 500 g/worek, 1 kg/butelka

O tlenku berylu
Biorąc pod uwagę charakterystykę rozmieszczenia zasobów mineralnych w Chinach, beryl, koncentrat tlenku berylu, wapień i kwas siarkowy są ogólnie stosowane jako surowce do produkcji tlenku berylu. Obecnie istnieją trzy główne procesy przemysłowe:

1. Metoda kwasu siarkowego: Stosując beryl i wapień jako surowce, po wytopie w piecu łukowym i hartowaniu wodą, ogrzewaniu powyżej 100°C i szybkim dodaniu stężonego kwasu siarkowego w celu zakwaszenia. Powstałe siarczany są ługowane i filtrowane w celu oddzielenia berylu, żelaza, glinu itp. do roztworu od krzemu i wapnia. Po usunięciu żelaza i glinu z roztworu dodaje się wodorotlenek sodu w celu mieszania, filtracji, suszenia i kalcynacji w celu uzyskania przemysłowego tlenku berylu. Całkowity wskaźnik odzysku sięga około 75%.
2. Metoda ekstrakcji rozpuszczalnikowej: Jest to ulepszony proces kwasu siarkowego, w którym stosuje się beryl i wapień jako surowce. Po wytopie w wysokiej temperaturze, hartowaniu wodą, zakwaszaniu i ługowaniu uzyskuje się roztwór siarczanu berylu zawierający zanieczyszczenia, takie jak glin i żelazo. Po ekstrakcji ekstrahentem i reekstrakcji wodorotlenkiem sodu, ogrzewaniu do 70°C w celu hydrolizy powstaje Be(OH)2, który jest kalcynowany w wysokiej temperaturze w celu uzyskania przemysłowego tlenku berylu.
3. Metoda fluorkowa: Proces ten reaguje beryl z fluorokrzemianem sodu i węglanem sodu w temperaturze 750°C w celu wytworzenia rozpuszczalnego fluorku berylu sodu, który oddziela się od zanieczyszczeń. Po filtracji, dodanie zasady powoduje wytrącenie wodorotlenku berylu, który jest kalcynowany w wysokiej temperaturze w celu uzyskania przemysłowego tlenku berylu. Całkowity wskaźnik odzysku sięga około 85%.