Według Mining.com, raport McKinsey & Company przewiduje, że rynek magnesów trwałych z metali ziem rzadkich potroi się do 2035 roku w miarę przyspieszania transformacji energetycznej, co stwarza większe wyzwania dla globalnych dostaw.
Magnesy trwałe z metali ziem rzadkich są obecnie najsilniejszymi magnesami dostępnymi do użytku w silnikach i generatorach turbin wiatrowych. Magnesy te zazwyczaj wymagają czterech pierwiastków ziem rzadkich jako surowców: neodymu (Nd), prazeodymu (Pr), dysprozu (Dy) i terbu (Tb). Dwa pierwsze są głównymi składnikami, podczas gdy dwa ostatnie są dodatkami stosowanymi w bardziej krytycznych zastosowaniach w celu zwiększenia wydajności.
McKinsey szacuje, że chociaż stanowią one tylko 30% całkowitej produkcji metali ziem rzadkich, metale ziem rzadkich używane w magnesach trwałych stanowią 80% całkowitej wartości rynku metali ziem rzadkich.
Ze względu na ich znaczenie w technologiach czystej energii, globalne zużycie metali ziem rzadkich w magnesach wzrośnie z 59 000 ton w 2022 roku do 176 000 ton w 2035 roku. McKinsey dodaje, że głównym motorem tego wzrostu jest silny wzrost wskaźnika penetracji pojazdów elektrycznych, który przewyższa substytucję magnesów cewkowych z drutu miedzianego przez metale ziem rzadkich. Kolejnym czynnikiem jest szybki rozwój energii odnawialnej.
Jednocześnie podaż może spaść nawet o 30%. Niestabilność geopolityczna może pogorszyć niedobór dostaw metali ziem rzadkich.
McKinsey ostrzega, że chociaż kraje na całym świecie starają się rozwijać własne łańcuchy dostaw metali ziem rzadkich, zdywersyfikowanie łańcucha dostaw w ciągu najbliższych 5 do 10 lat będzie trudne. Długi czas realizacji budowy nowych zakładów wydobywczych i przetwórczych, przeszkody środowiskowe i wysokie koszty sprawiają, że zasoby wtórne, takie jak recykling, stają się coraz ważniejsze.
Obecnie ponad 80% odpadów z metali ziem rzadkich pochodzi z części w elektronice użytkowej, pojazdach elektrycznych lub z silnikami spalinowymi, z których wszystkie wykorzystują mniejsze magnesy do silników, hamulców i czujników.
Jednak McKinsey uważa, że do 2050 roku zwiększone wykorzystanie magnetycznych pierwiastków ziem rzadkich w pojazdach elektrycznych i turbinach wiatrowych może doprowadzić do rozszerzenia źródeł odpadów. Czyste układy napędowe pojazdów elektrycznych, silniki przemysłowe i turbiny wiatrowe mogą generować podobne ilości odpadów z metali ziem rzadkich, zapewniając w ten sposób nowe i większe źródło magnesów, które zawierają wyższą proporcję cennych ciężkich pierwiastków ziem rzadkich.
McKinsey szacuje, że istnieje około 40 000 ton odpadów z metali ziem rzadkich przedkonsumenckich, które pochodzą z etapów projektowania i produkcji magnesów, oraz około 41 000 ton odpadów z metali ziem rzadkich pokonsumenckich, które pochodzą z różnych produktów po zakończeniu eksploatacji.
McKinsey uważa, że w porównaniu z relatywnie skoncentrowanym rozmieszczeniem odpadów z metali ziem rzadkich przedkonsumenckich, odpady z metali ziem rzadkich pokonsumenckich są bardziej rozproszone geograficznie, ale trudniejsze do recyklingu.
McKinsey stwierdza, że recykling pokonsumenckich pierwiastków ziem rzadkich będzie wymagał specjalistycznego oddzielania magnesów do dalszego przetwarzania, praktyki, która obecnie nie jest stosowana w istniejącym łańcuchu wartości recyklingu, który koncentruje się na materiałach o wysokiej wartości lub dużej objętości, takich jak złoto i miedź lub aluminium i stal.
Twoja wiadomość musi mieć od 20 do 3000 znaków!
