Sinds het Chinese Ministerie van Handel, in samenwerking met de Algemene Administratie van de Douane, het "Besluit over de Exportcontrole van Bepaalde Items van Midden- en Zware Zeldzame Aarden" heeft uitgevaardigd, is de wereldwijde toeleveringsketen geschokt. China en de VS zijn continu verwikkeld in een zeldzame aarden spel. De VS heeft zelfs geprobeerd de "handel in het opheffen van verboden" op ethyleen, EDA en onderdelen van vliegtuigstraalmotoren, enz., te gebruiken om China zacht te laten zijn over zeldzame aarden. Tegelijkertijd, om de afhankelijkheid van de Chinese markt voor zeldzame aarden te verminderen, is de Amerikaanse regering begonnen met het bevorderen van de binnenlandse ontwikkeling van de toeleveringsketen voor zeldzame aarden, aangevuld met gezamenlijke ontwikkeling met meerdere landen en regio's om de diversiteit van de aanvoer van zeldzame aarden te vergroten.
Hoe beïnvloeden deze veranderingen de concurrentie op het gebied van zeldzame aarden tussen China en de Verenigde Staten? Hoe zullen andere landen en regio's reageren op de Chinese controlemaatregelen voor zeldzame aarden? Dit artikel selecteert analyses van meerdere gezaghebbende denktanks om de huidige situatie en ontwikkelingstrends van de wereldwijde industrie voor zeldzame aarden te onderzoeken.
Naast de overeenkomst blijven er onzekerheden bestaan
Op 11 juni 2025 publiceerde het Center for Strategic and International Studies in de Verenigde Staten "Trump Bereikte Overeenkomst om de Toeleveringskanalen voor Zeldzame Aarden te Herstellen". Het artikel stelde dat de economische en handelsonderhandelingsovereenkomst tussen China en de VS omvat de hervatting door China van de export van zeldzame aarden en magneten naar de Verenigde Staten. Dit evenement benadrukt het belang van grondstoffen voor zeldzame aarden voor de Amerikaanse economie en de dominante positie van China in de wereldwijde toeleveringsketen van belangrijke mineralen.
In april 2025 legde China exportbeperkingen op aan zeven zeldzame aardelementen, wat direct van invloed was op de wereldwijde toeleveringsketen. Deze crisis legde de hoge mate van afhankelijkheid van westerse landen van China in belangrijke minerale sectoren bloot. Hoewel in mei een 90-daagse wapenstilstandsovereenkomst over tarieven werd bereikt tussen China en de Verenigde Staten, leidde de vertraging in de administratieve goedkeuring tot een langzaam herstel van de daadwerkelijke aanvoer. Amerikaanse autofabrikanten werden in het bijzonder getroffen - de Ford Chicago-fabriek werd een week stilgelegd en veel Europese auto-onderdelenleveranciers werden gedwongen de productie stop te zetten. De Japanse Suzuki schortte zelfs de productie van het Swift-model op.
In het nieuwe kader dat in juni tijdens de Londense onderhandelingen werd bereikt, hoewel China zich ertoe verbond een deel van de aanvoer van zeldzame aarden te hervatten, was dit slechts een tijdelijke maatregel. Op de lange termijn moet de VS de inspanningen versnellen om de afhankelijkheid van China's zware zeldzame aarden te verminderen. Gegevens tonen aan dat de productiecapaciteit van MP Materials in de VS voor neodymium-ijzer-boor-magneten in 2025 slechts 1.000 ton bedraagt, wat minder is dan 1% van de Chinese productie in 2018. Dit benadrukt dat het proces van het bereiken van autonomie in de toeleveringsketen moeizaam is.
De Amerikaanse strategie om door te breken richt zich op twee richtingen: Eén is het bereiken van diversificatie van de toeleveringsketen voor zeldzame aarden via Australië. De productie van zeldzame aardoxiden van het land is gepland om binnen drie jaar te verdrievoudigen. Nadat Arafura Rare Earths Limited volgend jaar met de productie begint, wordt verwacht dat het in 2032 4% van de wereldwijde vraag naar neodymium en praseodymium zal vertegenwoordigen. De andere is dat de VS in zijn "Defensie-industrie Strategie" stelt dat het ernaar streeft om in 2027 een "mijn-magneet" volledige industrieketen op te zetten.
De dynamiek van vraag en aanbod op de markt voor zeldzame aarden is verweven met geopolitiek.
Op 31 mei 2025 publiceerde het Internationaal Energieagentschap de laatste "2025 Global Critical Minerals Outlook". Het rapport geeft aan dat in 2024 de wereldwijde vraag naar belangrijke energiemineralen een sterke groei liet zien. De voortdurende uitbreiding van batterijvoeding en nieuwe energie-infrastructuur leidde tot een stijging van bijna 30% van de lithiumvraag, terwijl nikkel, kobalt, grafiet en zeldzame aarden een hoge groei van 6% tot 8% handhaafden.
Het rapport geeft aan dat het potentiële tekort aan koper en lithium het meest doorslaggevend is. Hoewel de totale aanvoer van energiemineralen op korte termijn overvloedig lijkt, zullen zowel koper als lithium op de middellange en lange termijn met ernstige tekorten te maken krijgen: in 2035 kan het primaire kopers tekort 30% bereiken en het lithiumtekort kan ook 40% benaderen. Zodra de tekorten zich voordoen, zal dit de kosten van downstream-producten verhogen, waardoor nieuwe energie- en industriële projecten worden gedwongen hun schaal uit te stellen of te verminderen, waardoor het wereldwijde proces van het bereiken van netto nuldoelen wordt vertraagd.
Het rapport stelt dat strategische minerale hulpbronnen die de nieuwe energie- en hightech-industrieën ondersteunen, met meerdere marktrisico's te maken hebben. Ten eerste, vanwege de kleine omvang van de markt en de beperkte transparantie, zijn de markten voor belangrijke mineralen gevoelig voor prijsschommelingen. Volgens statistieken heeft 75% van de 20 strategische mineralen een hogere prijsvolatiliteit dan ruwe olie en overschrijdt de helft die van aardgas. Ten tweede beïnvloeden handelsbeperkingen de markten voor belangrijke mineralen. Een reeks recente exportcontrolebeleidsmaatregelen heeft de onzekerheid op de markt vergroot. Bovendien versterkt de sterk geconcentreerde aanvoer (vooral in de raffinage- en verwerkingsfasen) de risico's: China domineert de raffinagecapaciteit van 19 van de 20 strategische mineralen, met een gemiddeld marktaandeel van ongeveer 70%. Daarnaast ontbreekt het mineralen zoals tantaal, titanium en vanadium aan haalbare alternatieven of vereisen ze een compromis tussen kosten en prestaties.
Het rapport vermeldt ook dat hoewel technologische innovatie (zoals AI-exploratie, DLE en hergebruik van afval) de efficiëntie kan verbeteren, het moeilijk is om geopolitieke risico's te beperken; evenzo zullen beleidsondersteuning (belastingvoordelen, prijsverschillen, langetermijnkoop- en -verkoopovereenkomsten) geen duurzame drijvende kracht vormen zonder de beschikbaarheid van praktische technologieën. Daarom is "technologie- en beleid"-samenwerking noodzakelijk om de afhankelijkheid van een enkele aanpak te doorbreken. Door leninggaranties, strategische reserves en vereenvoudigde goedkeuringsprocessen van de overheid en internationale organisaties te verstrekken, en door gerichte ondersteuning te bieden voor efficiënte technologieprojecten, is het mogelijk om zowel nieuwe productie-entiteiten te introduceren als ervoor te zorgen dat deze entiteiten stabiel opereren onder zowel beleids- als marktwaarborgen.
De Verenigde Staten missen momenteel een geschikte alternatieve toeleveringsketen.
Het Center for Strategic and International Studies van de Verenigde Staten publiceerde op 14 april "De Gevolgen van China's Nieuwe Beperkingen op de Export van Zeldzame Aarden", waarin staat dat de praktijk van China om de export van zeven soorten zeldzame aardelementen te beperken, een enorme opschudding heeft veroorzaakt op de internationale markt, vooral in de relevante industrieën van de Verenigde Staten.
De Amerikaanse defensietechnologiesector werd als eerste getroffen. Vanuit het perspectief van de inkoop hebben de beperkingen drievoudige effecten gehad. Ten eerste werden tijdens de oprichting van het licentiesysteem de exportactiviteiten tijdelijk opgeschort, waardoor het stabiele inkoopritme van Amerikaanse bedrijven werd verstoord. Ten tweede werden 16 Amerikaanse defensie- en luchtvaartbedrijven opgenomen in de exportcontrollijst, waardoor het risico op verstoring van de toeleveringsketen aanzienlijk toenam. Ten derde heeft het dynamische licentiesysteem landen ertoe aangezet om samenwerking met China te zoeken. Als Amerikaanse bedrijven zich niet op tijd aanpassen, kunnen ze hun voordelen in de internationale concurrentie verliezen.
De Verenigde Staten zijn ook uiterst kwetsbaar in de toeleveringsketen van zeldzame aarden. China heeft lange tijd 99% van het wereldwijde marktaandeel voor de verwerking van zeldzame aarden in handen gehad. De enige Vietnamese raffinaderij die een kleine hoeveelheid output kan leveren, is al een jaar buiten productie vanwege belastinggeschillen. Dit maakt de Verenigde Staten zeer afhankelijk van China voor de aanvoer van zeldzame aarden. Deze beperking van zware zeldzame aarden richt zich rechtstreeks op de kern van de Amerikaanse toeleveringsketen. Momenteel hebben de Verenigde Staten niet de mogelijkheid om zeldzame aarden te scheiden. Eind 2025 kan MP Materials, gefinancierd door het Pentagon, slechts 1.000 ton NdFeB-magneten per jaar produceren, terwijl China in 2018 al 138.000 ton NdFeB-magneten per jaar kon produceren; in 2024 kondigde MP Materials een output van 1300 ton oxide NdPr aan en produceerde China in 2018 ongeveer 300.000 ton NdFeB-magneten. Hoewel de Verenigde Staten relevante ontwikkelingsplannen hebben, liggen deze ver van het doel. Hoewel het Ministerie van Defensie meer dan 439 miljoen Amerikaanse dollar (ongeveer 3,18 miljard yuan) heeft geïnvesteerd in de opbouw van de binnenlandse toeleveringsketen, zullen de gerelateerde faciliteiten pas in 2027 aan de defensiebehoeften kunnen voldoen.
Zeldzame aardelementen zijn van groot belang voor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten. In defensietechnologieën gebruiken tal van belangrijke apparatuur zoals de F-35-gevechtsvliegtuig, Virginia-klasse en Columbia-klasse onderzeeërs en "Tomahawk"-raketten uitgebreid zeldzame aardelementen. Een F-35-gevechtsvliegtuig bevat meer dan 900 pond zeldzame aarde en een onderzeeër van de Virginia-klasse vereist ongeveer 9.200 pond. De Verenigde Staten hebben al een nadeel in de productie van defensietechnologieën, en als China de import van belangrijke mineralen beperkt, zal dit de militaire capaciteitskloof tussen China en de Verenigde Staten snel vergroten.
Als het gaat om het zoeken naar alternatieve leveranciers voor internationale samenwerking, hoewel veel landen plannen en investeringen hebben voor de ontwikkeling van zeldzame aardhulpbronnen, heeft China momenteel nog steeds een dominante positie in het raffinageproces van zware zeldzame aarden. Hoewel Australië ernaar streeft om de Browns Range-mijn te ontwikkelen tot een productiebasis voor dysprosium, is er nog veel werk te verzetten op het gebied van de bouw van verwerkings- en raffinagecapaciteit, en zal het tot minstens 2026 nog steeds afhankelijk zijn van de Chinese oxide-raffinagetechnologie. Het artikel wijst erop dat de Verenigde Staten de samenwerking met andere landen moeten versterkenen de overbrugging van de technische kenniskloof in de scheiding en verwerking van zeldzame aarden moeten versnellen.
Afrika kan het volgende belangrijkste strijdveld worden voor de concurrentie tussen China en de VS
Het rapport "Hoe China en de VS investeren in belangrijke mineralen" dat door het Stimson Center is gepubliceerd, wijst erop dat in de huidige situatie waarin de wereldwijde vraag naar belangrijke mineralen stijgt en de geopolitieke situaties complex en volatiel zijn, de concurrentie tussen China en de VS op het gebied van belangrijke mineralen in Afrika steeds prominenter is geworden.
Vanuit het perspectief van de investeringsschaal bereikte de totale economische participatie van China in Afrika in 2023 via het "Belt and Road Initiative" 21,7 miljard Amerikaanse dollar (ongeveer 155,689 miljard yuan), waarvan de investering in belangrijke minerale projecten ongeveer 8 tot 10 miljard Amerikaanse dollar bedroeg; terwijl de Verenigde Staten dat jaar 7,4 miljard Amerikaanse dollar (ongeveer 53,025 miljard yuan) in Afrika investeerden, waarbij de investering in belangrijke mineralen slechts ongeveer 300 miljoen Amerikaanse dollar bedroeg. De Chinese investering in belangrijke mineralen in Afrika was veel groter dan die van de Verenigde Staten.
Het doel van de groene energietransitie heeft de Chinese vraag naar belangrijke mineralen aangewakkerd. Als ondertekenaar van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen 2030 heeft China de schone technologieën krachtig ontwikkeld, wat heeft geresulteerd in een aanzienlijke toename van de vraag naar belangrijke mineralen. Beleidsmaatregelen zoals het "Ontwikkelingsplan voor de Nieuwe Energievoertuigindustrie (2021-2035)" en de economische groeimotoren van de "Nieuwe Drie Goederen" hebben bedrijven ertoe aangezet de toeleveringsketen van belangrijke mineralen te versterken. Afrika is een belangrijke leverancier geworden. Zo wordt bijna 90% van het Chinese kobalt geïmporteerd uit de Democratische Republiek Congo. De Verenigde Staten, die ernaar streven hun afhankelijkheid van belangrijke mineralen uit China te verminderen en de nationale veiligheid te waarborgen, moeten dringend de toeleveringsketen van belangrijke mineralen diversifiëren. Afrika is daarvoor een belangrijke partner geworden.
Op het gebied van investeringsprojecten heeft China uitgebreide implementaties gedaan in belangrijke minerale industrieën in Afrika. In 2023 werden kopergerelateerde projecten in de Democratische Republiek Congo gewaardeerd op meer dan 2 miljard Amerikaanse dollar (ongeveer 143,31 miljard yuan), in Botswana was dit bijna 2 miljard Amerikaanse dollar, en er waren ook grootschalige projecten zoals lithiumwinning in Mali en Zimbabwe. Tegelijkertijd is China een wereldwijd centrum voor de import, raffinage en verwerking van belangrijke mineralen. Het is goed voor 85-90% van de wereldwijde raffinage en verwerking van zeldzame aardelementen. Op het gebied van de export van belangrijke mineralen in Afrika is China de grootste importeur van veel mineralen, zoals 72% van het kobalt en 28% van het grafiet. De twee partijen hebben een wederzijds afhankelijke relatie gevormd.
De Verenigde Staten hebben via instellingen zoals de International Development Finance Corporation (DFC) in meerdere projecten in Afrika geïnvesteerd om de toeleveringsketens van belangrijke mineralen te versterken. Zo investeerde het in het "Lobito Railway Corridor Project". Het tekende ook memoranda van overeenstemming met landen als Angola en Zambia. Bij het verstrekken van fondsen benadrukt DFC de samenwerking met de particuliere sector en benadrukt het milieu-, sociale en governance (ESG)-normen. Dit staat in contrast met het model dat door China wordt gebruikt, waarbij staatsbedrijven een leidende rol spelen, investeringen door de staat worden gestuurd en het vaak kritiek krijgt vanwege ESG-nalevingskwesties.
Vooruitkijkend is de positie van de nieuwe Trump-regering ten aanzien van de kritieke minerale toeleveringsketen in Afrika nog onduidelijk. Hoewel ze de intentie hebben om kritieke mineralen te verkrijgen, zoals het voorstellen van samenwerking met Groenland en het bespreken van de verwerving van mineralen met Oekraïne, is er nog steeds onzekerheid over de vraag of ze de maatregelen van de Biden-regering zullen voortzetten in hun diplomatieke en economische betrokkenheid bij Afrika. Er wordt verwacht dat China zijn deelname aan de kritieke minerale sector in Afrika zal blijven uitbreiden. De rol van Afrika in de Amerikaanse kritieke minerale toeleveringsketen is vol onzekerheden en de concurrentiesituatie tussen China en de VS in de kritieke minerale sector in Afrika zal aanhouden en kan evolueren.
Europa: Een Belangrijke Variabele in de Concurrentie om Zeldzame Aarden tussen China en de VS?
Op 17 april 2025 publiceerde het China-Europe Policy Analysis Center het rapport "Zeldzame Aardmineralen: China + Tarieven = Crisis". Het artikel stelt dat China onlangs de export van zes soorten zeldzame aardmineralen heeft opgeschort, wat een ernstige uitdaging vormt voor de westerse industrieën. Tussen het vertrouwen op de Chinese aanvoer en het zelfstandig zoeken naar oplossingen, staat het Westen op een cruciaal kruispunt.
In reactie op de schaarstesituatie veroorzaakt door de Chinese beperkingen op de export van zeldzame aarden, heeft Europa zich gericht op het ontwikkelen van nieuwe technologieën en productiecapaciteit voor recycling. De "Critical Raw Materials Act" werd dus geboren, die doelen stelt voor binnenlandse mijnbouw, verwerking en recycling, en de afhankelijkheid van een enkele leverancier vermindert. De Europese Commissie heeft 47 strategische projecten in 13 lidstaten gelanceerd om de allround ontwikkeling van belangrijke mineralen te bevorderen.
In de praktijk zijn in heel Europa een aantal bedrijven en projecten ontstaan die zich toeleggen op de recycling van zeldzame aarden. Heraeus Remloy in Duitsland heeft de grootste recyclingfabriek voor zeldzame aardmagneten in Europa gebouwd, met als doel de productiecapaciteit aanzienlijk te verhogen om meer dan 30% van de nieuwe magneetvraag in Europa te dekken; Carmag in Frankrijk heeft een grootschalige recyclingfaciliteit gebouwd, met als doel een grote hoeveelheid zeldzame aarden te recyclen en jaarlijks aanzienlijke hoeveelheden zware aardoxiden te produceren; Ionic Technologies in het VK heeft een gepatenteerd proces ontwikkeld om belangrijke elementen uit buiten gebruik gestelde apparatuur terug te winnen; Hydrometal in België maakt gebruik van zijn expertise om zeldzame aardelementen te recyclen die onderworpen zijn aan exportbeperkingen uit China; NeoPerformanceMaterials in Estland en RarEarth in Italië richten zich op de recycling van elektromotoren. Deze inspanningen zijn gericht op het opbouwen van een uitgebreide circulaire economiestrategie, het verminderen van de afhankelijkheid van import en het vergroten van de veerkracht van Europa op het gebied van zeldzame aarden.
Samenvattend zal China op korte termijn de wereldwijde aanvoer van zeldzame aarden blijven domineren. Op de middellange en lange termijn zal het echter ook met meerdere uitdagingen te maken krijgen: Enerzijds, naarmate andere landen de productie en technologische doorbraken versnellen, en naarmate het vermogen van de internationale gemeenschap om strategische mineralen te vervangen en te recyclen continu verbetert, kan het marktaandeel van China worden verdrongen; anderzijds kunnen exportcontrole tegenmaatregelen en geopolitieke wrijvingen ook de onzekerheid in de industrie vergroten. China moet niet alleen de verbetering van zijn langetermijnontwikkeling van hulpbronnen en technologische innovatie versnellen, maar ook het toezicht op en de bestrijding van de smokkel van zeldzame aarden versterken, de transparantie van de industriële keten verbeteren, om de veiligheid van de toeleveringsketen te waarborgen en zijn leidende positie in de industrie te consolideren.
Uw bericht moet tussen de 20-3.000 tekens bevatten!
